Week 7: Migraine, memory care, politie, brunch - Reisverslag uit Radford, Verenigde Staten van Emma - WaarBenJij.nu Week 7: Migraine, memory care, politie, brunch - Reisverslag uit Radford, Verenigde Staten van Emma - WaarBenJij.nu

Week 7: Migraine, memory care, politie, brunch

Door: Emma Wiebenga

Blijf op de hoogte en volg Emma

17 Maart 2019 | Verenigde Staten, Radford

Maandag 25 februari
Tijd voor toets 2, deze was toch een stuk pittiger dan de eerste. Wel gehaald gelukkig, met 94%. Na de toets besloten we naar de CVS te gaan, dat is een drogist. Ze verkochten hier stroopwafels en degene achter de kassa vertelden dat haar verteld was dat ze heel lekker waren. Grappig om dat hier in de winkel te zien liggen. ‘s Middag hadden we weer skillslab en daarna zumba. Nadat ik gedoucht had kreeg ik opeens barstende hoofdpijn. Ik zag overal vlekjes en kon op een gegeven moment niet meer begrijpen wat de mensen om mij heen zeiden. Waarschijnlijk een migraine aanval dus. Het was wel spijtig, want het was net toen een medestudent naar onze dorm was gekomen om spelletjes te spelen. Ik heb nog een spelletje yahtzee mee kunnen spelen en ben daarna maar naar bed gegaan.

Dinsdag 26 februari
Toen ik wakker werd had ik nog steeds een drukkend gevoel op mijn hoofd, maar gelukkig een stuk beter als de avond ervoor. In de ochtend maakten we wat schoolwerk. In de middag hadden we les over injecteren en medisch rekenen. Zoals men wel weet ben ik niet het grootste rekenwonder dat er is. Ze legden het hier weer heel anders uit als in Nederland, waardoor ik er een beetje gefrustreerd van raakte. Na de les gingen we door naar een meeting over de international banquet. Dit is een groot evenement in april waarbij er gerechten gemaakt worden uit allerlei landen en er optredens zijn van verschillende culturen. In de avond zijn we productief bezig geweest voor ons project voor de hanze.

Woensdag 27 januari
Weer een dagje mee met de gerontologie course. Gelukkig werd ik deze keer om 8:00 opgehaald in plaats van 5:30. We gingen naar een assisted living/memory care facility. Een deel van de mensen woont hier zelfstandig en krijgt op een aantal momenten op de dag hulp. Het andere deel van de mensen is dementerend. Dit is wel te vergelijken met de psychogeriatrie afdelingen in Nederland. Deze instelling was echter wel voor de rijke mensen. Ik zag bij binnenkomst meteen het grote verschil met de instelling waar ik twee weken eerder was geweest. De dag begon met het klaar maken van de dementerende ouderen voor een bustripje. Dit doen ze elke week. Ze gaan dan rondrijden in de omgeving. Ik mocht met drie andere studenten ook mee. Leuk om op deze manier de omgeving wat beter te zien. Bij terugkomst gingen we helpen bij het eten. Daarna mochten we ook zelf lunchen. In de middag gingen we met een aantal ouderen spelen met playdoh. Ik voelde me weer helemaal een klein kind. Verder ging ik nog even dansen met een aantal dames en deden we een spel met een ballon en flexibeams. Je kon echt zien dat de mensen ervan aan het genieten waren. Ik had schoenen besteld en die waren aangekomen. Helaas was de doos stuk en ook de schoenen. Meteen maar retour gestuurd. Jelyn was met een andere professor mee naar een free clinic. Aan het einde van de dag stuurde ze mij opeens een berichtje of ik ook wilde eten bij de professor. Ze had ons namelijk uitgenodigd. Ze haalden mij op en er was Indiaas eten besteld. Gelukkig hadden ze ook iets minder scherps voor mij erbij gedaan. De professor en haar man hadden een hele lieve grote hond die steeds om aandacht kwam vragen. Het was leuk om deze mensen wat beter te leren kennen. De gesprekken gingen echt over van alles, van broodbeleg tot de zorg tot Trump etc.

Donderdag 28 februari
Het werd hoog tijd dat we een nieuwe video op gingen nemen. We besloten dus om campus tour te gaan filmen. Echter moeten we het nog monteren en daar komen we steeds niet aan toe. Misschien dat we daar tijdens spring break wat tijd voor gaan hebben. De rest van de dag bestond uit studeren. We sloten de dag af met Zumba.

Vrijdag 1 maart
Het was weer tijd voor een simlab. Deze keer met de studenten waarmee we straks naar het ziekenhuis gaan. Voor het eerst voelden we ons eindelijk een beetje slimmer als de rest. Als het dan stil bleef konden wij antwoord geven op de vragen. ‘s Middags was het plan om ons plan van aanpak af te maken. We kwamen een heel eind, maar we waren beide een beetje ongeconcentreerd. Dan waren we even bezig en moesten we daarna plots weer ergens heel hard om lachen. Op een gegeven moment waren we er een beetje klaar mee en sleurde Jelyn mij mee naar de sportschool. In de avond hadden we een feestje om de verjaardag van Haruna en Marìa te vieren. Het feestje was misschien 2 uurtjes bezig en toen werd en er hard op de deur geklopt. Er stonden 3 politiemannen, het enige wat ze zeiden was ‘This party is over’. We moesten op dat moment allemaal naar buiten. Het feestje werd voortgezet bij iemand anders thuis, maar het was toch een beetje jammer.

Zaterdag 2 maart
In de ochtend was ik bezig met schoolopdrachten. Om 11 uur vertrokken we richting het winkelcentrum in Roanoke met een groepje. Eén van de jongens had aangeboden om ons erheen te rijden. Hij reed in een grote Jeep. Echt een mooie auto. Bij de Macy’s kocht ik een bikini voor spring break. We gingen puppy's knuffelen. Na de lunch vertrokken we naar de target. Waar ik zonnebrand kocht. Daarna gingen we even snel naar Chipotle. Hier wilde Norman (waarmee we meereden) graag even eten. We sloten onze trip af bij Sam’s club. Dit is echt een gigantische winkel. Een soort ikea voor eten. Wellicht is het beter te vergelijken met Makro, daar ben ik echter zelf nog nooit geweest. Ze verkochten namelijk overal enorme verpakkingen van.

Zondag 3 maart
Brianna had een brunch georganiseerd bij haar thuis. Voordat we hierheen gingen maakte ik het plan van aanpak en mailde ik het naar de docent. Dat was een opluchting dat het eindelijk klaar was. Toen konden we eindelijk vertrekken naar Brianna’s huis. Jelyn en ik hadden voorgesteld dat we wel bananenpannenkoeken konden bakken. Het wilde alleen niet zo goed. Het bleef steeds aan de bodem plakken. We eindigden met een heel aantal misbaksels, maar gelukkig waren ze wel lekker. Toen al het eten klaar was konden we langs een buffetje lopen. Al etende gingen we disney films kijken. Het voelde echt even als familie hoe we daar met elkaar zaten. Bij terugkomst moesten er nog een aantal opdrachten gemaakt worden voor de dag erna. We gingen zoals gewoonlijk weer naar zumba.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Emma

In januari vertrek ik naar de Verenigde Staten om daar mijn laatste stage voor de opleiding Verpleegkunde te gaan doen. Via deze reisblog probeer ik jullie op de hoogte te houden van mijn avonturen.

Actief sinds 06 Dec. 2018
Verslag gelezen: 159
Totaal aantal bezoekers 3496

Voorgaande reizen:

14 Januari 2019 - 11 Juni 2019

Stage verpleegkunde in de Verenigde Staten

Landen bezocht: