Week 10: Groot besluit, urgent care, zonsondergang
Door: Emma Wiebenga
Blijf op de hoogte en volg Emma
16 April 2019 | Verenigde Staten, Radford
Maandag 18 maart
Ik voelde mij een beetje sloom de hele dag door het slaaptekort van de nachten ervoor. We gingen weer naar Roanoke voor lecture. Dit keer deed ik met de professor mee en bestelde ik een BLT sandwich voor na afloop. In de auto heb ik dit op de terugweg lekker opgesmikkeld. ‘s Middags weer lab en zumba. Ik besloot in de avond maar vroeg op bed te gaan.
Dinsdag 19 maart
Toen ik wakker werd wist ik niet wat deze dag met zich mee zou brengen. Het was Jelyn haar eerste clinical dag. Echter toen ik op mijn telefoon keek bleek dat het ziekenhuis de papieren niet op orde had en dat Jelyn naar huis was gestuurd. Toen ze terug was vertelde ze dat de clinicals vooral bestaan uit vitale functies en bloedsuiker meten. Dit was voor haar op dat moment de druppel. Na wekenlang stressen om het project voor de Hanze en of we op deze manier wel goed voorbereid zouden om af te studeren. Al die weken zaten allerlei gedachtes in mijn hoofd. Toch was het wel een beetje eng hoe dichtbij het nu kwam. Jelyn was er al wel helemaal zeker van en ik wist even niet meer zo goed wat te doen. Uiteindelijk gaf het ook wel een beetje een opgelucht gevoel. We kwamen tot de conclusie dat we het beter af kunnen maken als een minor. Het is wat lastig om hier het hele verhaal te omschrijven, maar als je vragen hebt mag je mij altijd een berichtje sturen.
Woensdag 20 maart
De wekker ging om 4:50. Doordat Jelyn de dag ervoor niet had kunnen mee doen ging ze met mij mee deze dag. We werden opgehaald door een professor en reden naar Lewisgale hospital Montgomery. Daar gaan we de clinicals doen. Van 6:00 ’s ochtends tot 13:00 ’s middags zijn we bezig geweest met het maken van e-learnings. Dat was nogal slaapverwekkend. Daarna kregen we de eer om van alle patienten op de afdeling de vitale functies te meten (bloeddruk, pols, temperatuur, ademhalingsfrequentie, saturatie). Het was toch wel leerzaam, want ik had nog nooit gewerkt met de machines die ze hier gebruiken. Je neemt een soort computer op een karretje de kamer mee in en dan sluit je de patient daarop aan en meet het apparaat de bloeddruk, pols en saturatie. De overige metingen voor je dan zelf nog in. Verder nog een paar leuke gesprekken gehad met een aantal patiënten. Daarna was de dag alweer voorbij. De professor kwam ons ophalen, op de terugweg besloot ze dat ze graag thai wil de eten en ze besloot ons erop te trakteren. We namen het terug mee naar de campus en hebben het buiten lekker in het zonnetje op zitten eten. Het was een lange dag geweest en we waren beide dood op, dus ’s avonds hebben we op gelegen en serietjes gekeken.
Donderdag 21 maart
Om 8 uur ’s ochtends had ik een skypegesprek met mijn docent in Nederland. Na het hele verhaal uitgelegd te hebben gaf de docent het aan dat ze het knap vond dat ik zo naar mezelf en naar de situatie kon kijken. Ze was heel begripvol en gaf mij gelukkig niet het gevoel dat ik de verkeerde keuze had gemaakt. Van het ene skypegesprek rolde ik in het andere, want daarna belde ik met Eva en Lieke. Fijn om het er zo over te hebben met het thuisfront. ’s Middags skypte ik ook nog met Anneloes en papa. Een heel aantal mensen waren zo weer op de hoogte gesteld. De aankomende maandag stond er weer een toets gepland, dus tussendoor ook steeds maar even studeren. ’s Avonds naar Zumba om even de gedachten te verzetten. Door alle stress waren Jelyn en ik ook helemaal vergeten om wasjes te draaien. We leenden twee wasrekken van vrienden en draaiden 3 wasjes in één keer. De hele kamer stond meteen vol.
Vrijdag 22 maart
Overdag vooral geleerd voor de toets. In de avond stond er een feestje op de planning. Echter kreeg Jelyn opeens enorme buikpijn en werden we opgehaald door een professor om naar urgent care te gaan. Dezelfde instelling waar we heen moesten voor de drugs test aan het begin van het semester. Gelukkig kon de arts haar wat voorschrijven en verdween de pijn. Eenmaal terug op de campus tegen 21:00 moesten we nog eten, waarna we optijd naar bed zijn gegaan.
Zaterdag 23 maart
Tot 16:30 hard gestudeerd. Dat allemaal omdat we aan het eind van de middag/begin avond iets leuks in het vooruitzicht hadden. Een zonsondergang op de buffalomountain! We gingen hier weer heen met Radford University Outdoors. Het was eerst nog een hike van 30 minuten de berg op. Toen we bovenop stonden was het ontzettend mooi. De foto’s doen het geen eer. Na een aantal foto’s genomen te hebben pakten we allemaal de yoga matjes die we mee hadden genomen en hadden we een picknick. Er was komkommer, humus, kaas en crackers. Het smaakte mij erg goed daar boven op de berg. Na de picknick deden we nog een paar yoga oefeningen terwijl de zon onderging. Een prachtig gezicht! Doordat de zon onder was, was het opeens erg donker. De terugweg bestond uit een weg met heel veel stenen. Op een gegeven moment zag ik het niet goed en verstapte ik mij en ging ik op mijn muil. Gelukkig had ik stevige schoenen aan en gaf dat steun aan mijn enkel want die deed toch wel een beetje pijn. Toen we weer in het busje zaten brandde mijn knie nogal en toen ik voelde merkte ik dat ik ook mijn broek (en knie) open gescheurd had. Het mocht zeker de pret niet drukken, want ik had enorm genoten van de zonsondergang en de hike. Terug in de dorm was mijn enkel opgezwollen en pijnlijk. Toen maar meteen gaan slapen.
Zondag 24 maart
Toen ik wakker werd had ik een flink scherpe pijn in mijn enkel. Eigenlijk zouden we nog een hike doen deze dag, maar dat ging hem niet worden. Een studiegenootje kwam ons ophalen en we gingen bij hem thuis studeren. Hij had ook een drukverband voor mij, wat enorm hielp. Ik kon mij weer voortbewegen. We konden op een gegeven moment buiten zitten, want het was heelijk warm. Als studie ontwijkend gedrag pakte Zach zijn pijl en boog erbij. Dat wilden Jelyn en ik ook wel even proberen. Dat was een stuk moeilijker dan ik dacht, veel zwaarder! Als avond eten hadden we pork chops. Op een gegeven moment begonnen we allemaal een beetje in slaap te vallen op de bank. Toen besloot Zach ons terug te brengen. Eenmaal in de dorm at ik nog wat crackers en legde ik de laatste hand aan het studeren.
Ik voelde mij een beetje sloom de hele dag door het slaaptekort van de nachten ervoor. We gingen weer naar Roanoke voor lecture. Dit keer deed ik met de professor mee en bestelde ik een BLT sandwich voor na afloop. In de auto heb ik dit op de terugweg lekker opgesmikkeld. ‘s Middags weer lab en zumba. Ik besloot in de avond maar vroeg op bed te gaan.
Dinsdag 19 maart
Toen ik wakker werd wist ik niet wat deze dag met zich mee zou brengen. Het was Jelyn haar eerste clinical dag. Echter toen ik op mijn telefoon keek bleek dat het ziekenhuis de papieren niet op orde had en dat Jelyn naar huis was gestuurd. Toen ze terug was vertelde ze dat de clinicals vooral bestaan uit vitale functies en bloedsuiker meten. Dit was voor haar op dat moment de druppel. Na wekenlang stressen om het project voor de Hanze en of we op deze manier wel goed voorbereid zouden om af te studeren. Al die weken zaten allerlei gedachtes in mijn hoofd. Toch was het wel een beetje eng hoe dichtbij het nu kwam. Jelyn was er al wel helemaal zeker van en ik wist even niet meer zo goed wat te doen. Uiteindelijk gaf het ook wel een beetje een opgelucht gevoel. We kwamen tot de conclusie dat we het beter af kunnen maken als een minor. Het is wat lastig om hier het hele verhaal te omschrijven, maar als je vragen hebt mag je mij altijd een berichtje sturen.
Woensdag 20 maart
De wekker ging om 4:50. Doordat Jelyn de dag ervoor niet had kunnen mee doen ging ze met mij mee deze dag. We werden opgehaald door een professor en reden naar Lewisgale hospital Montgomery. Daar gaan we de clinicals doen. Van 6:00 ’s ochtends tot 13:00 ’s middags zijn we bezig geweest met het maken van e-learnings. Dat was nogal slaapverwekkend. Daarna kregen we de eer om van alle patienten op de afdeling de vitale functies te meten (bloeddruk, pols, temperatuur, ademhalingsfrequentie, saturatie). Het was toch wel leerzaam, want ik had nog nooit gewerkt met de machines die ze hier gebruiken. Je neemt een soort computer op een karretje de kamer mee in en dan sluit je de patient daarop aan en meet het apparaat de bloeddruk, pols en saturatie. De overige metingen voor je dan zelf nog in. Verder nog een paar leuke gesprekken gehad met een aantal patiënten. Daarna was de dag alweer voorbij. De professor kwam ons ophalen, op de terugweg besloot ze dat ze graag thai wil de eten en ze besloot ons erop te trakteren. We namen het terug mee naar de campus en hebben het buiten lekker in het zonnetje op zitten eten. Het was een lange dag geweest en we waren beide dood op, dus ’s avonds hebben we op gelegen en serietjes gekeken.
Donderdag 21 maart
Om 8 uur ’s ochtends had ik een skypegesprek met mijn docent in Nederland. Na het hele verhaal uitgelegd te hebben gaf de docent het aan dat ze het knap vond dat ik zo naar mezelf en naar de situatie kon kijken. Ze was heel begripvol en gaf mij gelukkig niet het gevoel dat ik de verkeerde keuze had gemaakt. Van het ene skypegesprek rolde ik in het andere, want daarna belde ik met Eva en Lieke. Fijn om het er zo over te hebben met het thuisfront. ’s Middags skypte ik ook nog met Anneloes en papa. Een heel aantal mensen waren zo weer op de hoogte gesteld. De aankomende maandag stond er weer een toets gepland, dus tussendoor ook steeds maar even studeren. ’s Avonds naar Zumba om even de gedachten te verzetten. Door alle stress waren Jelyn en ik ook helemaal vergeten om wasjes te draaien. We leenden twee wasrekken van vrienden en draaiden 3 wasjes in één keer. De hele kamer stond meteen vol.
Vrijdag 22 maart
Overdag vooral geleerd voor de toets. In de avond stond er een feestje op de planning. Echter kreeg Jelyn opeens enorme buikpijn en werden we opgehaald door een professor om naar urgent care te gaan. Dezelfde instelling waar we heen moesten voor de drugs test aan het begin van het semester. Gelukkig kon de arts haar wat voorschrijven en verdween de pijn. Eenmaal terug op de campus tegen 21:00 moesten we nog eten, waarna we optijd naar bed zijn gegaan.
Zaterdag 23 maart
Tot 16:30 hard gestudeerd. Dat allemaal omdat we aan het eind van de middag/begin avond iets leuks in het vooruitzicht hadden. Een zonsondergang op de buffalomountain! We gingen hier weer heen met Radford University Outdoors. Het was eerst nog een hike van 30 minuten de berg op. Toen we bovenop stonden was het ontzettend mooi. De foto’s doen het geen eer. Na een aantal foto’s genomen te hebben pakten we allemaal de yoga matjes die we mee hadden genomen en hadden we een picknick. Er was komkommer, humus, kaas en crackers. Het smaakte mij erg goed daar boven op de berg. Na de picknick deden we nog een paar yoga oefeningen terwijl de zon onderging. Een prachtig gezicht! Doordat de zon onder was, was het opeens erg donker. De terugweg bestond uit een weg met heel veel stenen. Op een gegeven moment zag ik het niet goed en verstapte ik mij en ging ik op mijn muil. Gelukkig had ik stevige schoenen aan en gaf dat steun aan mijn enkel want die deed toch wel een beetje pijn. Toen we weer in het busje zaten brandde mijn knie nogal en toen ik voelde merkte ik dat ik ook mijn broek (en knie) open gescheurd had. Het mocht zeker de pret niet drukken, want ik had enorm genoten van de zonsondergang en de hike. Terug in de dorm was mijn enkel opgezwollen en pijnlijk. Toen maar meteen gaan slapen.
Zondag 24 maart
Toen ik wakker werd had ik een flink scherpe pijn in mijn enkel. Eigenlijk zouden we nog een hike doen deze dag, maar dat ging hem niet worden. Een studiegenootje kwam ons ophalen en we gingen bij hem thuis studeren. Hij had ook een drukverband voor mij, wat enorm hielp. Ik kon mij weer voortbewegen. We konden op een gegeven moment buiten zitten, want het was heelijk warm. Als studie ontwijkend gedrag pakte Zach zijn pijl en boog erbij. Dat wilden Jelyn en ik ook wel even proberen. Dat was een stuk moeilijker dan ik dacht, veel zwaarder! Als avond eten hadden we pork chops. Op een gegeven moment begonnen we allemaal een beetje in slaap te vallen op de bank. Toen besloot Zach ons terug te brengen. Eenmaal in de dorm at ik nog wat crackers en legde ik de laatste hand aan het studeren.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
