Week 8: Disaster training, Manassas, Punta Cana

Hallootjes lieve mensen,

Excuus voor de vertraging. Afgelopen maandag hadden we weer toets en mijn blog moest even lijden onder de stress.

Maandag 4 maart
Het was in de ochtend weer tijd voor lecture in Roanoke. Deze week stond het thema neus, oren en gezicht centraal. Tijdens skillslab betekende het dus dat we dit bij elkaar moesten onderzoeken. Met het apparaat waarmee je in iemands oren kijkt moesten we nu in elkaars neus kijken. Nou laten we het erop houden dat we de verkoudheidsverschijnselen wel konden zien zitten. ‘s Avonds ben ik voor het eerst alleen naar Zumba gegaan. Was even een trots momentje. Na afloop een wrapje gegeten en niet meer veel gedaan verder.

Dinsdag 5 maart
De hele dag bezig geweest met de studie. Nog even gebeld met Meike ‘s middags en daarna crackers gegeten op de kamer. In de avond vooral even ontspannen door op bed een serietje te kijken.

Woensdag 6 maart
De komende twee dagen mochten wij meedoen met een ‘disaster training’ die georganiseerd was voor de level 4 studenten. Deze eerste dag stond vooral in het teken van lectures. We kregen allerlei informatie over onder andere natuurrampen, wat te doen bij chemische stoffen of besmettelijke aandoeningen en ook kwam de shooting bij Virginia Tech aan bod. Om het toch nog interactief te maken mochten we een decontaminatiepak aan proberen. Dit pak wordt aangedaan als iemand in aanraking is geweest met gevaarlijke stoffen. Zo iemand moet op dat moment eerst gedecontamineerd worden voordat hij of zij behandeld kan worden. Als laatste werd er een presentatie gegeven over wat te doen bij mensen die een overdosis hebben genomen. Op het eind werd er aan iedereen zelfs een dosis narcan (dit is het medicijn dat gebruikt om een overdosis te verhelpen) uitgedeeld. Daar stonden wij even met open mond naar te kijken. De hele dag werden er steeds lekker hapjes uitgedeeld en wij konden de verleiding natuurlijk niet weerstaan. Dan maar een extra keertje naar de sportschool om het er weer af te werken.

Donderdag 7 maart
Dag 2 van de disaster training. De dag begon door een presentatie van iemand van de politie. Hij vertelde over het grote drugs probleem in de Verenigde Staten. Hij liet ook zien wat voor invloed dit heeft op de kinderen van deze mensen die drugs gebruiken. Erg shockerend wel. Na de lunch kwam een voormalig hoofd van de spoedeisende hulp aan het woord. Hij vertelde van minuut tot minuut wat er gebeurde tijdens de Virginia Tech shooting. Dit is de grootste schoolshooting geweest in de Verenigde Staten waarbij meer dan 30 mensen om het leven zijn gekomen. Best een gek idee dat dit hier zo dichtbij plaats heeft gevonden. Virginia Tech is namelijk de universiteit in Blacksburg. Dit ligt op ongeveer 30 minuten van Radford. De man die de presentatie gaf was op dat moment aan het werk op de spoedeisende hulp. Heel informatief om het vanuit dat perspectief ook te horen. De middag bestond uit een cursus hoe stop je een bloeding en scenario training. Het stoppen van de bloeding werd geoefend met een tourniquet en door gaas in een wond te stoppen. Daarna werden we allemaal in groepen verdeeld. Een deel was slachtoffer, een deel first responders en een deel het ziekenhuispersoneel. Ik hoorde bij de first responders. Mijn taak was het dus om de triage te doen. De slachtoffers kregen visagie waardoor het net leek of ze echte wonden hadden. Het werd een beetje een chaos maar wel heel leuk om mee te maken. ‘s Avonds was er een international dinner in de dining hall. Er was eten klaar gemaakt uit Spanje, China en Frankrijk. Verder moest ik de rekentoets van de volgende dag nog voorbereiden.

Vrijdag 8 maart
In de ochtend hadden we een clinical readiness test en een rekentoets. Mijn schoenen waren opnieuw binnengekomen en dit keer waren ze wel goed. We gingen snel even eten en daarna moest er ingepakt worden voor de vakantie. We zouden in de avond met Nohemi naar haar ouders rijden in Manassas. Ze was echter te moe dus sliepen we bij haar thuis. Nog een poos op de bank zitten kletsen. Daarna sliepen Jelyn en ik samen op een luchtbed wat vrij onaangenaam was. Elke keer als 1 van ons draaide werd de ander de lucht in gelanceerd.

Zaterdag 9 maart
We stonden vroeg op en gingen op weg naar Manassas. Na 4 uurtjes kwamen we aan en de moeder van Nohemi had allerlei lekkere dingen gekookt waarvan we mochten proeven. Waaronder een empanada, erg lekker! In de middag gingen we naar het winkelcentrum in de buurt. Ik kocht een zonnebril en Jelyn en Nohemi kleding. In de middag deden we het rustig aan, want de weinige uurtjes slaap kikten in. Tegen de tijd van het avondeten kwamen er allerlei vrienden van haar ouders binnen. We gingen met z’n allen eten. Er werd veel Spaans gepraat dus ik voelde me af en toe vrij hulpeloos. ‘s Avonds vroeg Nohemi haar broer ons mee om te gaan bowlen. Het was zo druk dat er geen bowlingbaan vrij was, dus eerst hebben we gepoold en later nog gebowld. We waren erg laat thuis, de zomertijd ging in dus de klok ging een uur voorruit. Daardoor had ik maar 2,5 uur slaap die nacht.

Zondag 10 maart
Vroeg op om naar het vliegveld te gaan. We konden zo doorlopen eenmaal bij de gate was het boarden begonnen. Erg fijn, op deze manier hoefden we helemaal niet te wachten. Eenmaal aangekomen in Punta Cana huurden we een auto en reden we naar de stad La Romana. Hier ging Nohemi altijd naar school. We gingen wat eten en pikten twee vriendinnen van Nohemi op en reden naar het strand. Hier kon ik al snel iets van mijn bucketlist afschrijven, namelijk het drinken uit een kokosnoot. Het was er echt super mooi met blauwe zee en overal palmbomen. We hebben heerlijk in de zee gezwommen en aan het eind van de middag reden we terug naar La Romana waar we met de middelbare school vriendinnen van Nohemi gingen eten. In de avond reden we naar Guaymate. Daar gingen we slapen bij de opa en oma van Nohemi.