Week 11: OK, country store, Buffalo mountain - Reisverslag uit Radford, Verenigde Staten van Emma - WaarBenJij.nu Week 11: OK, country store, Buffalo mountain - Reisverslag uit Radford, Verenigde Staten van Emma - WaarBenJij.nu

Week 11: OK, country store, Buffalo mountain

Door: Emma Wiebenga

Blijf op de hoogte en volg Emma

30 April 2019 | Verenigde Staten, Radford

Maandag 25 maart
De ochtend begon met het maken van de toets. Daarna hebben we bijgekletst met Maggie, die 2 weken in Nederland was geweest. In de middag hadden we zoals gewoonlijk les in het skillslab. Beide professoren vonden het erg interessant om naar mijn enkel te kijken. Ze vroegen zelfs of ik er wel een röntgenfoto van had laten maken. Uiteindelijk heb ik ze er wel van kunnen overtuigen dat het allemaal niet zo ernstig was. Na lab gingen we meteen door naar de sportschool, waar een of andere fit fiesta aan de gang was. We konden hier een gratis t-shirt ophalen omdat we al meer dan 10 keer naar de groepslessen waren geweest. Verder hadden ze allerlei drankjes en taco chips met guacamole. Er werd een workshop Zumba gegeven, waar ik op 1 been half aan mee deed. 's Avonds even rustig aan gedaan en serie gekeken. De eerste avond dat ik echt even kon relaxen zonder stressgedachtes.

Dinsdag 26 maart
Jelyn was al vroeg weg voor clinical. Dit was de eerste keer dat ik alleen op de campus was. Toen ik tegen 10 uur wakker werd ben ik schoon gaan maken en heb ik een wasje gedraaid. Na de lunch even bijgekletst met mams, wat mails gestuurd en kaartjes op de post gedaan. Bij de sportschool moest ik nog wat papierwerk invullen voor de hike die we de zaterdag erna gingen doen. Nadat ik met Meike had gebeld moest er toch nog echt wat gebeuren voor school. In de avond werd ik opgehaald door Maggie, die mij naar Lizzie bracht. Dit was als oplossing voor mij bedacht om op tijd in het ziekenhuis te kunnen zijn. Lizzie woont namelijk op 10 minuten lopen van het ziekenhuis. In mijn clinicalgroep was er niemand waarmee ik mee kon rijden, omdat ze allemaal ver weg wonen. Eenmaal bij Lizzie was ook haar vriend er en toen ze hoorde dat ik Blacksburg nog niet had gezien besloten ze mij een rondleiding te geven. Zo zag ik ook onder andere in welk gebouw de schietpartij bij Virginia Tech plaats heeft gevonden. Blacksburg is een stuk groter dan Radford. De universiteit heeft ook een veel groter aantal studenten. Toen we terug in het appartement waren ben ik naar bed gegaan, want de wekker stond om 6:15.

Woensdag 27 maart
Toen ik om 7:00 aankwam in het ziekenhuis gingen we lootjes trekken voor wie welke patiënt zou krijgen. Op mijn lootje stond OR, dit betekende dat ik bij operaties mee mocht kijken. Dit betekende ook dat ik een ander pakje aan moest trekken. Het begon met een operatie waarbij een galblaas verwijderd werd. Dit werd gedaan met een Davinci robot. Op het scherm kon ik meekijken hoe het er van binnen aan toe ging. Erg interessant! Bij de volgende operatie werd een pilonidal cyst geopend en schoon gemaakt. Daarna was het tijd voor een decubitus wond die schoon gemaakt moest worden. De vierde operatie van de dag was een colectomie, hierbij kon je zien hoe ze het peritoneum (buikvlies) open sneden en hoe op een gegeven moment de darmen tevoorschijn kwamen. Op een gegeven moment was het 14:00 en bedacht ik me dat ik nog niets had gegeten. In de personeelskamer vond ik wat crackers die ik kon eten en dronk ik wat water. Daarna mocht ik nog meekijken hoe ze een gezwel in iemands borst gingen verwijderen. Ze werkten met een techniek waarbij ze voor de operatie twee radioactieve zaadjes rond het gezwel plaatsen. Op deze manier kan de operatie minder invasief uitgevoerd worden. Daarna was het tijd om weer naar boven te gaan. Met de groep gingen we de dag nabespreken, ze noemen dat hier post-conference. Met iemand van mijn groep kon ik meerijden naar Virginia Tech waar ik op de bus naar Radford kon stappen. Met de auto kan je normaal in 20 minuten in Radford zijn, ik deed er nu 1 uur en 45 minuten over. Maar hé het gaat erom dat weer thuis kwam. Ik was ontzettend moe toen ik terug was. We keken Chicago Med waardoor het mij lukte om wakker te blijven tot 21:30, daarna viel ik als een blok in slaap.

Donderdag 28 maart
Ik pakte deze nacht 11 uurtjes slaap, wat ik echt even nodig had. De ochtend bestond uit het opruimen van de kamer. Na het eten haalden we een drankje bij de Starbucks en gingen we buiten in de zon studeren. Na het studeren was er even tijd om Grey's Anatomy te kijken. Daarna zelfs nog in het boek van Michelle Obama begonnen. Nohemi kwam naar de campus en toen hebben we met haar gegeten, waarna we samen naar Zumba gingen.

Vrijdag 29 maart
Ook deze ochtend nam ik even lekker de tijd om uit te slapen. Daarna de school opdrachten afgemaakt. Toen dat klaar was kwam Josie ons ophalen om aar de Kroger (supermarkt) te gaan. Na de boodschappen gingen we lunchen bij Golden Bowl, ik at sushi en een spring roll. Ook vandaag haalden we weer een drankje bij de Starbucks. Misschien raak ik toch langzaam een beetje verslaafd. Aan het einde van de middag werden we opgehaald door Sarah (professor), we reden naar haar huis waar Maggie ook kwam. Met z'n allen gingen we in 1 auto op weg naar Floyd. We gingen eten in een Italiaanse bistro, ik nam een calzone pizza een punt nutella cheesecake voor to go. Toen we uitgegeten waren gingen we richting the country store. Dit is blijkbaar erg bekend onder de country liefhebbers, want er komen mensen van over de hele wereld. Voor de gerontologie course die de studenten hier moeten volgen kunnen ze extra punten krijgen door hierheen te gaan. Dit was gezellig en we hebben met elkaar staan dansen en met alle andere bezoekers.

Zaterdag 30 maart
Al vroeg waren we op pad. Samen met andere studenten gingen we in een busje op weg naar de Tinkercliffs. Dit was toch wel een flink andere hike dan die we hiervoor gedaan hadden. Het was 23 graden en het was 2,5 uur lang alleen maar stijgen. Toen we eenmaal de top hadden bereikt was het uitzicht wel echt heel mooi. We namen de tijd om te lunchen met wraps en nootjes. De terugweg was uiteindelijk zwaarder dan gedacht. Doordat je steeds je gewicht tegen moet houden. Ook deze keer had ik weer een paar keer mijn enkel bijna verzwikte. Gelukkig niet zoals de week ervoor. Eenmaal terug in de dorm waren we beide helemaal uitgeput en voelde het alsof onze benen en voeten niet meer bij ons lichaam hoorde. Na een poosje gelegen te hebben nam ik een douche en maakte ik mij klaar voor ons uitje in de avond. We gingen naar de bioscoop met Becky (professor). We dachten laten we voor een medium drankje nemen, dat bleek één grote grap want de beker was letterlijk net zo groot als ons hoofd (als het niet groter was). Ook de popcorn was gigantisch, daarna wilde Becky er graag boterspray overheen doen. Ook daar stond ik weer even van te kijken. Ik heb het geprobeerd, maar het was niet echt mijn favoriet. Toen we eenmaal zaten kon je een beensteun uitklappen en de rugleuning naar achteren doen. Verder kon je het tafeltje ook nog naar binnen draaien. Ik heb nog nooit zulke luxe gevoeld in een bioscoop. We keken de film 'Five feet apart'. We hadden er goede verhalen over gehoord, maar het viel een beetje tegen. Wellicht kwam dit ook wel doordat we alle fouten opmerkten die ze in het ziekenhuis maakten en het was meer een cliché tienerfilm.

Zondag 31 maart
We deden het rustig aan, deden een wasje in de ochtend. 's Middags ging we naar een softball en baseball game. De zon scheen maar door de wind hadden we het vrij koud. Op de terugweg wilden we even langs de Starbucks. Op de weg ernaar toe werden we echter aangesproken door twee mannen van een kerk in de buurt. Het was wel interessant, maar de mannen stonden niet echt open voor de mening van een ander. Er kwamen termen voorbij dat als je niet gelooft dat je naar de hel gaat en dat we elke dag 'sins' begaan. Daarna snel wat te drinken gehaald en de meeting gegaan van de student nursing organisation. Na het eten nog met een groepje studenten bezig geweest met schoolwerk.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Emma

In januari vertrek ik naar de Verenigde Staten om daar mijn laatste stage voor de opleiding Verpleegkunde te gaan doen. Via deze reisblog probeer ik jullie op de hoogte te houden van mijn avonturen.

Actief sinds 06 Dec. 2018
Verslag gelezen: 117
Totaal aantal bezoekers 3502

Voorgaande reizen:

14 Januari 2019 - 11 Juni 2019

Stage verpleegkunde in de Verenigde Staten

Landen bezocht: