Week 13: ICU, NG tube, karaoke, unity fest - Reisverslag uit Radford, Verenigde Staten van Emma - WaarBenJij.nu Week 13: ICU, NG tube, karaoke, unity fest - Reisverslag uit Radford, Verenigde Staten van Emma - WaarBenJij.nu

Week 13: ICU, NG tube, karaoke, unity fest

Door: Emma Wiebenga

Blijf op de hoogte en volg Emma

11 Mei 2019 | Verenigde Staten, Radford

Maandag 8 april
Voor de veranderingen gingen we ontbijten in de dining hall. Normaal doen we dat in de kamer met havermout, maar daar zijn we nu een beetje klaar mee. Daarna vertrokken we zoals gewoonlijk weer naar Roanoke. Toen we terug waren op de campus en zaten te eten ging er een alarm af. Op de tv was er een melding te zien dat er in bepaalde county’s (gemeenten) een thunderstormwarning actief was. Zo ook in Radford. We waren net op tijd in de skillslabs toen het weer losbarstte. Toen we om 5 uur klaar waren in de skillslabs regende het gelukkig niet meer en konden we droog over naar de dorm. Met moeite kon ik mijzelf motiveren om naar Zumba te gaan. Achteraf was ik daar wel weer blij mee. De rest van de avond niet meer zoveel gedaan.

Dinsdag 9 april
Om 5:15 werden we opgehaald maar met een goede reden. Er stond namelijk een dagje in de MICU (medische intensive care unit) op het programma. Hiervoor reden we mee met een medestudent naar het ziekenhuis in Roanoke. Dat is het grote ziekenhuis in de omgeving. Ik mocht deze dag een verpleegkundige ‘shadowen’. Was erg interessant. Ze zei meteen al ‘oh we hebben wel een interessante patiënt vandaag, ze heeft het syndroom van Down, is hersendood en wordt door de familie in leven gehouden’. Ze gaf aan dat dit een ding is in de Verenigde Staten. Mensen durven niet los te laten. Er zijn zelfs meerdere instellingen waar deze mensen verzorgd worden zonder uitzicht op een toekomst. Na een rondleiding over de afdeling was ik verbaasd over het feit dat er maar 1 patiënt geïntubeerd was. Ze noemde dit dan ook een atypische dag. De dag verliep verder rustig. We brachten 1 van onze 2 patiënten naar een andere afdeling omdat ze stabiel genoeg was. Tegen het eind van de middag kwam er een dus een nieuwe opname. Dit was wel indrukwekkend om te zien, overal mensen, slangetjes, bloed etc. Eenmaal terug op de campus gegeten en met Lizzie meegereden naar haar huis. Nog wat gekletst en daar gaan slapen.

Woensdag 10 april
Het was weer tijd voor een dagje in het Montgomery ziekenhuis. Deze dag had ik een patiënt met een schouderdislocatie. Dit klinkt niet zo spannend en dat was het ook niet. Door medicatie van de avond ervoor was ze hele ochtend ook een beetje slaperig en moeilijk contact mee te krijgen. Ik heb dus vooral andere mensen op de afdeling geholpen. Op een gegeven moment kwam de clinical instructor op mij af met de vraag of ik ook een NG tube wilde plaatsen. Daar zeg ik geen nee tegen! Dit is een slang die via de neus naar de maag gaat om de inhoud van de maag leeg te zuigen, in dit geval wegens erge misselijkheid. Ik had dit nog nooit eerder gedaan dus het was een leerzame ervaring. In de middag mocht ik met de ergotherapeut en de fysiotherapeut mee om te kijken wat zij zoal doen. Een patiënt werd gemobiliseerd en er werd gekeken wat hij in de thuissituaties allemaal nodig zou gaan hebben. Eén van de medestudenten moest deze week toevallig naar de campus na clinical dus kon ik mooi meerijden. Het was erg lekker weer buiten dus buiten zitten eten. Vroeg naar bed gegaan, want ik was doodop na twee van zulke lange dagen.

Donderdag 11 april
Opnieuw ontbeten in Dalton, want dat was wel goed bevallen. Toen we over de campus liepen viel het mij op dat alle bomen beginnen te bloeien wat een heel mooi effect heeft. Ze zijn er in het wit, donker en licht roze. Na de lunch gingen we studeren in Starbucks. In het weekend was namelijk de deadline van een groot project waar we nog niet zoveel aan gedaan hadden. In de avond gingen we koken bij Erick thuis en konden we dus eindelijk weer een beetje gezond eten.

Vrijdag 12 april
In de ochtend voelde ik mij helemaal ingeburgerd. Ik liep namelijk in mijn sportoutfit over de campus. Mensen geven hier over het algemeen niet zoveel om hun kledingstijl. Na het ontbijt gingen we naar yoga. Nog even het hoofd leeg maken voordat we de rest van de dag bezig moesten met het project. Tegen 21:30 konden we weer even ontspannen, want we gingen met een groepje naar de bar. Daar kwamen we ook Josie en Emily tegen. Twee van de studenten die naar Nederland zijn geweest. Aan het einde van de (karoake)avond waren Jelyn en ik eindelijk aan de beurt. We gingen Brabant van Guus Meeuwis zingen. Hoe verder we in het liedje kwamen des te leger te bar raakte. Deden we misschien toch iets mis. Na afloop gingen we zoals het hier hoort bij Benny’s nog een pizza slice eten.

Zaterdag 13 april
Het grootste deel van de dag waren we bezig met het project. In de middag was er wel even tijd voor ontspanning. Op één van de grote grasvelden hier op de campus was een event georganiseerd ‘Unity fest’. Er waren allerlei spelletjes die gespeeld konden worden. Verder was er ook een springkussen, waarbij je tegen iemand anders kon strijden wie er het snelste door het parcour heen kon. Dat moesten Jelyn en ik natuurlijk even uittesten. Daarna gingen we met de groep in de photobooth. Daar kwamen wel wat leuke foto’s uit. De rest van de middag toch nog weer bezig met het project. In de avond gingen we met een groepje naar Norman en Erick om even een avondje te chillen.

Zondag 14 april
Ik werd wakker gemaakt door 2 mensen die naast mijn bed stonden. Ze maakten mij wakker om naar Denny’s te gaan om te ontbijten. Dit keer koos ik voor de pannenkoeken, ze waren erg lekker. De rest van de dag waren we in de bieb. Toen we tegen het einde van de middag wilde gaan eten was het ontzettend hard aan het regenen en we hadden maar 1 paraplu. Overal waren alweer enorme plassen op de campus. We kwamen helemaal doorweekt aan bij het eten. ‘s Avonds kon ik eindelijk het project inleveren, dat was een grote opluchting. Daarna ben ik toen ook meteen op bed gegaan.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Emma

In januari vertrek ik naar de Verenigde Staten om daar mijn laatste stage voor de opleiding Verpleegkunde te gaan doen. Via deze reisblog probeer ik jullie op de hoogte te houden van mijn avonturen.

Actief sinds 06 Dec. 2018
Verslag gelezen: 126
Totaal aantal bezoekers 3502

Voorgaande reizen:

14 Januari 2019 - 11 Juni 2019

Stage verpleegkunde in de Verenigde Staten

Landen bezocht: